من نشستم ز طلب وین دل پیچان ننشست

همه رفتند و نشستند و دمی جان ننشست

هر کی استاد به کاری بنشست آخر کار

کار آن دارد آن کز طلب آن ننشست

هر کی او نعره تسبیح جماد تو شنید

[...]

خسته جور تو با ناله و افغان ننشست

بسته زلف تو یک لحظه پریشان ننشست

غنچه بی یاد لبت بر رخ بلبل نشکفت

لاله بی داغ وفایت به گلستان ننشست