مرا بین کاندرین حالت سر و سامان نمی خواهم

نهانی خنده ای هم زان لب و دندان نمی خواهم

به غمزه زاهدان را کش، به ناوک مصلحان را زن

که من خون پلید خود بر آن دامان نمی خواهم

سر لبهات گردم، سبزه شان آغاز شد آن گه

[...]

اگر نه وصل تو باشد جهان نمی خواهم

چه جای هر دو جهانست جان نمی خواهم

اگر نه روی تو بینم چه حاصل از دیده

وگر نه ذکر تو گویم زبان نمی خواهم

اگر نه سرو روان قد تو را بینم

[...]

ز معموری به تنگم، جز دل ویران نمی خواهم

چو سلطان محبت ملک آبادان نمی خواهم

کسی تا کی پریشان_جنبش و سر در هوا باشد

دگر یار جنونم، عقل سرگردان نمی خواهم

نه داغ تازه می خارد نه زخم کهنه می کاود

[...]