دوش با دوست محاکات به جان می‌کردم

نکته را راه به هنجار زیان می‌کردم

غیرت عشق چنان پرده همی‌داشت که من

نقش اسرار ز خود نیز نهان می‌کردم

چون جهان نزل جنان بود من از پیروزی

[...]

آنها که به پیش دلستان می‌کردم

چون بد مستان دست فشان می‌کردم

هرچند ز روی لطف او خوش خندید

آخر بچه روی آنچنان می‌کردم

ببزمت گر بپهلوی رقیبان جا نمی کردم

من دیوانه انجا این همه غوغا نمی کردم

ز مستی یک سخن گر با رقیبانت نمی گفتم

برای خویشتن صد درد دل پیدا نمی کردم

نهانی داشتم سوزی که می آورد در جوشم

[...]

دم بدم خون دل از دیده روان می کردم

اشک می ریختم و آه و فغان می کردم

یک چند منت دوست گمان میکردم

وز شوق فدایت دل و جان میکردم

از تیغ جفا عاقبتم کشتی و کاش

زآغاز ترا من امتحان میکردم