بی دیدن من جان جهانم چونی؟

بی من، که مباد بی تو جانم ،چونی؟

در هجر تو از دو دیده خون می بارم

من بی تو چنینم تو ندانم چونی

ای نور دل و دیده و جانم چونی

وی آرزوی هر دو جهانم چونی

من بی‌لب لعل تو چنانم که مپرس

تو بی‌رخ زرد من ندانم چونی