افغان کردم بر آن فغانم می‌سوخت

خامش کردم چو خامشانم می‌سوخت

از جمله کرانه‌ها برون کرد مرا

رفتم به میان و در میانم می‌سوخت

از تاب جگر دوش روانم میسوخت

خون دل و مغز استخوانم میسوخت

میسوختم و اشک همی ریخت چو شمع

و آن اشکم ازان بود که جانم میسوخت

امشب ز غمت روح و روانم می‌سوخت

وز تاب تب جسم تو جانم می‌سوخت

زان تب که شب دوش ترا داشت به رنج

مغزی که نداشت استخوانم می‌سوخت