گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۴

 

همچنان کز آب سرو بوستان قد می‌کشد

نخل آه از رفتن عمرم چنان قد می‌کشد

طول آمالم ندارد پای کم از طول عمر

آرزو با زندگانی هم‌عنان قد می‌کشد

چون زمین تشنه از بس گریه دزدیدم به خود

[...]

واعظ قزوینی