گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۳

 

گفتی مرا که چیست ز خوبان عجیب‌تر

ز ایشانست آفرینش ایشان عجیب‌تر

در آب و خاک روح دمیدم عجب بود

در خون و نطفه صورت انسان عجیب‌تر

گویند آفتاب عجیبسب و مه غریب

[...]

فیض کاشانی