تا بقای شماست نان شماست

اِلف آلای او و جان شماست

ما غریبیم و شهر ازآن شماست

با چنین رو جهان جهان شماست

پادشاهان چو بنده می گویند

ما رعیت ولایت آن شماست

عهد خسرو ندید از شیرین

[...]

گفتم جنت گفت که بستان شماست

گفتم دوزخ گفت که زندان شماست

گفتم که سراپردهٔ سلطان دو کون

گفتا که بجو در دل ویران شماست

ای که دیوان قضا قائم به دیوان شماست

تابع حکم خدا محکوم فرمان شماست

گر ید بیضا چه مه شد طالع از جیب کلیم

پنجهٔ خورشید را مطلع گریبان شماست

آن ستون کز پشتی او قایمند ارکان عرش

[...]

خوان لاعین رأت مخصوص مهمان شماست

هشت جنّت لقمه‌ای از نعمت خوان شماست

بر میا گو آفتاب و دم مزن گو صبحدم

آفتاب صبحدم گوی گریبان شماست

ابرها گردیست از راه شما برخاسته

[...]

ای هفت برادر که بهشت آن شماست

رضوان جنان خادم ایوان شماست

در خلد وصال یکدگر یاد آرید

زین خسته که در آتش هجران شماست

که بانویم ازدوستان شماست

کنیزی هم از خاندان شماست