قالبست این جهان و جانش تویی

همچو شخصست دین روانش تویی

عشق تو دردست و درمانش تویی

هست عاشق صورت و جانش تویی

آنچه در درمان نیابد دردمند

هست در دردی که درمانش تویی

سالک راه تو زاول واصلست

[...]

ای خوش آن دردی که درمانش توئی

خرّم آن راهی که پایانش توئی

گر به سر پویم ره مقصود را

غم ندارم زانکه پایانش توئی

کی هوای بوستانش در سر است

[...]