گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۳

 

بهار آمد و سر تا به سر جهان سبز است

ز فیض ابر، زمین تا به آسمان سبز است

ز خانه بهر چه بیرون رود، که بلبل را

ز یاد رفته چمن، بس که آشیان سبز است

غبار کو که نشیند به دامن صحرا؟

[...]

سلیم تهرانی