گنجور

هلالی جغتایی » غزلیات » شمارهٔ ۳۶۷

 

ترا، که جان منی، ساخت ناتوان روزه

ندانم از چه سبب شد بلای جان روزه؟

زکوة حسن بنه سوی ما و روزه منه

که این زکوة بسی بهترست از آن روزه

زبان و کام ترا روزه بی حلاوت ساخت

[...]

هلالی جغتایی