ای خواجه سال و ماه تو تلوین همی‌کند

بی‌آنکه علم صنعت اکسیر خوانده‌ای

اندر سیه‌گری ید بیضا نموده‌ای

تلبیس خویش بر همه عالم برانده‌ای

روی دو موی داری و موی دو روی و خود

[...]

اسقف از بی طاقتی در مانده ئی

مهره ها از کف برون افشانده ئی

خویشتن را ترک و افغان خوانده ئی

وای بر تو آنچه بودی مانده ئی

حرفی از علم الیقین ناخوانده ئی

در گمان آباد حکمت مانده ئی