زهی از جمال تو گشته جهان خوش

رخت همچو مه خوب وتن همچو جان خوش

کسی کو بهر جای خوش نیست با تو

مبادا برو هیچ جا در جهان خوش

من از ناخوشی فراق تو خسته

[...]

خط تو که ننوشت کسی زآن سان خوش

چون شمع وصال در شب هجران خوش

آورد ببنده شاهدی خوش گرچه

شاهد که خط آرد نبود چندان خوش

بیا تا در برت گیرم چو جان خوش

دهم در پای تو جانا روان خوش

به چوگان دو زلفم زن که چون گوی

دوم در پای اسبت سر دوان خوش

بیا در گلستان تا گوشه گیریم

[...]

شوی آنگه ز ملک جاودان خوش

که سازی تلخ و شیرین جهان خوش