×
کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۳
همتی کو که دلان از عیش جهان بردارم
گل به بلبل دهم و برگ خزان بردارم
نخل بالای تو آن شعله خاشاک وجود
بکنار آرم و خود را زمیان بردارم
هر نفس جستن آن موی میان آسان نیست
[...]
۹ بیت