خوش خوش صنما تازه رخان آمده‌ای

خندان بدو لب لعل گزان آمده‌ای

آن روز دلم ز سینه بردی بس نیست

کامروز دگر به قصد جان آمده‌ای

بعد از عمری که میهمان آمده ای

من بی خبر و تو ناگهان آمده ای

در خورد تو نیست نیم جانی که مراست

اما چه کنم که بی گمان آمده ای

بعد از عمری که میهمان آمده ای

من بی خبر و تو ناگهان آمده ای

در سینهٔ ما گهی نهان آمده‌ای

بر دیدهٔ ما گهی عیان آمده‌ای

این نام و نشان تمام از تست عجب

با این همه بی نام ونشان آمده‌ای

در سینهٔ ما گهی نهان آمده‌ای

بر دیدهٔ ما گهی عیان آمده‌ای