گنجور

قصاب کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۶

 

لب آن شوخ طالب علم خندان است در واقع

چو باز این غنچه شد حالم گلستان است در واقع

سخن با آنکه او با من به لفظ خویش می‌گوید

نمی‌دانم چرا عالم پریشان است در واقع

به سر دستار می‌پیچد و من با خویش می‌گفتم

[...]

قصاب کاشانی