گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۰۶

 

خوی آن جور آشنا بیگانه از هوشم کند

می کند دانسته یادم تا فراموشم کند

حسن سرشار ترا نازم شکوهش کم مباد

با وجود صد زبان چون غنچه خاموشم کند

جویای تبریزی