آن باده که من کشیدم از جام فراق

اینک ز فراق اوست ایام فراق؟

تا چند تپم چو مرغ در دام فراق

سیر آمدم از شنودن نام فراق

مهلک بود ای رفیق ایام فراق

آمیخته ز هر هجر در جام فراق

گر صبح وصالم دمد از شام فراق

نامم مبر ار دگر برم نام فراق

اگر به دست من افتد شبی زمام فراق

کنم ز صفحهٔ ایام، پاک نام فراق

فراق اگر به کفم اوفتد به نیروی صبر

ببین چگونه بهم بشکنم عظام فراق

گمان مبر که زمستی دگر به هوش آیم

[...]