گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷

 

زلف مشکینت چو دامست، ای پسر

عارضت ماه تمامست، ای پسر

در فروغ روی و چین زلف تو

مایهٔ صد صبح و شامست، ای پسر

تا بود بر دیگری وصلت حلال

[...]

اوحدی