گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۵

 

من گرفتم ساعتی پوشیده سالِ خویش را

چون کنی پنهان ز چشمِ خلق حالِ خویش را؟

وارثان را کرد مستغنی ز احسانِ اجل

هر که پیش از مرگ قسمت کرد مالِ خویش را

چون صدف، گوهر اگر ریزند در دامن مرا

[...]

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۸

 

کوتاه ساز رشته آمال خویش را

مپسند در شکنجه پر و بال خویش را

پرواز من به بال و پر توست، زینهار

مشکن مرا که می شکنی بال خویش را

دست دعا بود سپر ناوک قضا

[...]

صائب تبریزی