از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است،

وَزْ صحبتِ خلق، بی‌وفاقی مانده‌است؛

از بادهٔ دوشین قَدَحی بیش نماند.

از عمر ندانم که چه باقی مانده‌است!

دوستکامی‌ها که باقی مانده است

از مراد دور ساقی مانده است

از تو تا یک ذرّه باقی مانده است

صد نشان از پر نفاقی مانده است