شب ز خالش سواد یافته بود

مه ز تابندگیش تافته بود

ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود

نفست به فساد و فتنه بشتافته بود

هم عدل خدات کرد مقهور ارنه

ایمان خلایقی خلل یافته بود

مرگ پیش از تو مرا کاش که دریافته بود

پنجهٔ عمر مرا دست اجل یافته بود

آفتاب از پس مرگم به بدن تافته بود

تیغ بیداد خسان فرق تو نشکافته بود