ما روی ز هر دو کون برتافته‌ایم

بس سینهٔ دل به فکر بشکافته‌ایم

از پردهٔ هفتمین دل، یعنی جان

بیرون ز دو کون، عالمی یافته‌ایم

از رشته فقر خرقه ای بافته ایم

وز اطلس خسروی نظر تافته ایم

سیرست ز نعمت بزرگی دل ما

کز لذت فقر چاشنی یافته ایم