×
        
        
    
                سیدای نسفی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۷۸
پژمرده شد به دل گل داغی که داشتم
مانند لاله سوخت دماغی که داشتم
کندم به ناخن از جگر خویش داغ را
کردم برون ز خانه چراغی که داشتم
سر رشته امید ز دستم گسسته شد
[...]
                                ۵ بیت
                            
                            
                            
