تو در یکی قدم زن اصل آسا

کلش رنج و بلا و خوش بیاسا

شد برقع روی تو چو مهت زلف شب آسا

سبحان قدیر جعل اللیل لباسا

تا کی ز غم سود و زیان رنجه توان برد

ای خواجه بیا ساغر می گیر و بیاسا

دنیا نه متاعی ست که ارزد به نزاعی

[...]

درین محنت سرای بی مواسا

به نعمت های خویشم کن شناسا