چنین داد پاسخ ورا پیشکار

که مهمان ابا گُرزهٔ گاوسار

چنین داد پاسخ ورا پیشکار

که ایدون گمانم من ای شهریار

یکی کارورز و یکی گُرزدار

سزاوار هر کس پدید است کار

ببردند ضحاک را بسته خوار

به پشت هیونی برافگنده زار

فریدون چو شد بر جهان کامگار

ندانست جز خویشتن شهریار

همان جامه و گوهر شاهوار

همان اسپ تازی به زرین عذار

که جاوید بادا چنین شهریار

برومند بادا چنین روزگار

به بالا چو سرو و به رخ چون بهار

به هر چیز مانندهٔ شهریار

اگر شد فریدون جهان شهریار

نه ما بندگانیم با گوشوار

چنین داد پاسخ که با شهریار

بگو این سخن هم چنین یاد دار

فراز آورم لشگر گرزدار

از ایران و ایرج برآرم دمار

فرستاده را گفت کای هوشیار

بباید ترا پوزش اکنون به کار

خماند شما را هم این روزگار

نماند برین گونه بس پایدار

کزین هر چه دانید از کردگار

بود رستگاری به روز شمار

گرت سر بکارست بپسیچ کار

در گنج بگشای و بربند بار

چنین داد پاسخ که ای شهریار

نگه کن بدین گردش روزگار

چو دستور باشد مرا شهریار

به بد نگذرانم بد روزگار

مرا با شما هم به فرجام کار

بباید چشیدن بد روزگار

بزد بر سر خسرو تاجدار

از او خواست ایرج به جان زینهار

مکش مر مرا که‌ت سرانجام کار

بپیچاند از خون من کردگار