×
خیالی بخارایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۲
سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نماید
چه لازم است مه من که شب ستاره نماید
چنین که نیست به جز پرده مانعی ز جمالت
امید هست که او نیز پاره پاره نماید
شبی کز ابروی شوخت میان گوشه نشینان
[...]
۶ بیت