گر باخبری زدل دل آزار مباش

پیوسته به طبع خود گرفتار مباش

از آتش مجلس ارنباشی چون گل

با یار به دست صحبتش خار مباش

گر حکیمی دروغ سار مباش

با کژ و با دروغ یار مباش

چون در کعبه به تقلید گرفتار مباش

پشت بر کعبه مکن پشت بدیوار مباش

دل میازار که مرغان حرم میگویند

تا درین مرحله یی در پی آزار مباش

شکر از خنده شیرین بحریفان مچشان

[...]