به هر سهو‌ی که در گفتار‌م افتد

قلم درکش کزین بسیارم افتد

گر با دل و دیده هیچ کارم افتد

از بویه عشق آن نگارم افتد

خون دل از آب دیده زان می بارم

تا آن دل و دیده در کنارم افتد

گر با دل و دنده هیچ کارم افتد

در وقت وصال آن نگارم افتد

خون دل ز آب دیده زان میبارم

تا آن دل و دیده در کنارم افتد

چنین کز وی گره بر کارم افتد

نظر کردن به وی دشوارم افتد