زین ره که نه برقرار خویشم

دانی نه به‌اختیار خویشم

من کشته روی یار خویشم

در مانده روزگار خویشم

زین غم که به کس نمی توان گفت

شبهاست که غمگسار خویشم

در خون خود ار نباشمت یار

[...]

و اکنون که نه بر قرار خویشم

این هم نه باختیار خویشم

گرفتار دل افگار خویشم

عجب حیران شده در کار خویشم