از ذرهٔ سرگشته، قرار تو کجاست

وی مشت غبار، اعتبار تو کجاست

در آمدن و بودن و رفتن مجبور

ای عاجز مضطر، اختیار تو کجاست

ای شاخ امید، برگ و بار تو کجاست؟

فصل تو کدام و نوبهار تو کجاست؟

چون موج ، تپیدنم به جایی نرسید

ای بحر محیط غم، کنار تو کجاست؟