مرا اگر تو نیابی به پیش یار بجو

در آن بهشت و گلستان و سبزه زار بجو

چو سایه خسپم و کاهل مرا اگر جویی

به زیر سایه آن سرو پایدار بجو

چو خواهیم که ببینی خراب و غرق شراب

[...]

ز من شکیب به قدر دل فگار بجو

به من دلی بنما بعد ازان قرار بجو

مرا به مرگ ز کوی تو پای رفتن نیست

غبار من به سر راه انتظار بجو

شکستگی طلبم، از میان اگر بروم

[...]

صفای وقت، ز دل های بی غبار بجو

طراوت از نفس پاک نوبهار بجو

شکسته حال و پریشان دل و سیه بختم

مرا به حلقهٔ آن زلف تابدار بجو

کنار جدول و جو، جای تشنه کامان است

[...]