زرین چکنم قدح گلین آر ای دل

پای از گل غم مرا برون آر ای دل

تا از گل گورم ندمد خار ای دل

گلگون می در گلین قدح دار ای دل

بنمود بهار تازه رخسار ای دل

بر باد نهاده باده پیش آر ای دل

اکنون که گشاد چهره گلزار ای دل

ما و می گلرنگ و لب یار ای دل

زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل

گرمی بخرندت نشوی خوار ای دل

هر چیز که شد بهاش بسیار ای دل

اندک تر گرددش خریدار ای دل

مهم را لطف در لطفست از آنم بی‌قرار ای دل

دلم پرچشمه حیوان تنم در لاله زار ای دل

به زیر هر درختی بین نشسته بهر روی شه

ملیحی یوسفی مه رو لطیفی گلعذار ای دل

فکنده در دل خوبان روحانی و جسمانی

[...]

نومید مشو امید می‌دار ای دل

در غیب عجایب است بسیار ای دل

گر جمله جهان قصد به جان تو کنند

تو دامن دوست را نه بگذار ای دل

مه دی رفت و بهمن رفت و آمد نوبهار ای دل

جهان سبزست و گل خندان و خرم جویبار ای دل

فروشد در زمین سرما، چو قارون و چو ظلم او

برآمد از زمین سوسن چو تیغ آبدار ای دل

درفش کاویانی بین، تصورهای جانی بین

[...]

زنهار ای دل هزار زنهار ای دل

پندی دهمت نیک نگهدار ای دل

فردا که کند رحمت او جلوه‌گری

خود را برسان به خیل کفار ای دل

زنهار ای دل هزار زنهار ای دل

پندی دهمت نیک نگهدار ای دل