گنجور

میلی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۰

 

ای خوش آن صید که آسوده ز جان دادن خویش

دید زانداختن تیر تو افتادن خویش

شب که در بزم به افسرده دلان بنشینی

شمع سوزد ز پشیمانی استادن خویش

از جوابش من آواره چنان نومیدم

[...]

میلی