گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۶۲

 

قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل

میکند صیدم باین قلاب صیاد اجل

از حواس و از قوی، دیگر بما چیزی نماند

خرمن تن رفته رفته، رفت بر باد اجل

چون گران شد گوش، واکن چشم ازین خواب گران

[...]

واعظ قزوینی