×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۱۸
گریم ز هجر آن گل رو چون سحاب وار
باشد شمیم گریهٔ تلخم گلاب وار
یکدم ذخیره ای است برای تمام عمر
گردآوری کنی چو نفس را حباب وار
با هر که معنیی بود از اهل روزگار
[...]
۵ بیت