×
        
        
    
                کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۳۷۲
به شیوه پسته و بادام تو یکی ز شکر
دگر ز نرگس بسیار خواب میچربد
دگر بر آب معلق نسنجمه آن غبغب
چو روشن است که روغن ز آب میچربد
بمیر تشنه که پروانه از تعطش شمع
[...]
                                ۵ بیت
                            
                            
                            
