سنبل تازهٔ تو بر گل سیراب خوش است

نرگس مست تو در گوشهٔ‌ محراب خوش است

حاجت شمع معنبر پیش رخت

مفلسان را وطن از پرتو مهتاب خوش است

نقش بالای تو در دیدهٔ من هست مقیم

[...]

چشمهٔ چشم ما پر آب خوش است

سر آبی در این سراب خوش است

در ضمیر منیر هر ذره

دیدن نور آفتاب خوش است

جامی از می بگیر و پر می کن

[...]

به هر کجا نبود حسن، آفتاب خوش است

ز روی هر چه توان داد چشم آب خوش است

ز ماه خانگی آن را که خانه روشن نیست

جلای دیده ز گلگشت ماهتاب خوش است

جواب خشک ازان لعل آبدار مرا

[...]

نوروز رسید و باده ناب خوش است

وز باده و گل، مجلس احباب خوش است

گر یار موافقت کند موسم گل

در باغ، شراب و گشت مهتاب خوش است

گفت: معشوق بی نقاب خوش است،

مهر تابان، نه در سحاب خوش است!