×
مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۶
جان گر ز غمت با دل پُر تاب برفت
سر نیز بسان تیر پَرتاب برفت
بنشست چو برف دیر و سردیها کرد
بگداخت به انتظار و چون آب برفت
۲ بیت