همیشه نکو خواه اصحاب باش

مربّیِ احوال و اَحباب باش

در مصاف عافیت لرزان تر از سیماب باش

تیغ موج خون چو بینی پنجه قصاب باش

بخت بیداری نمی یابد تجرد پیشه را

خانه چون خالی بود گو پاسبان در خواب باش

هر کجا باریک شد راهت، قدم از سر بنه

[...]

با صبح روگشاده تر ازآفتاب باش

ازهر که دم شمرده زند در حساب باش

خواهی درست ازآب برآید سبوی تو

خاموش چون پیاله به بزم شراب باش

خونهای گرم زود به هم جوش می زنند

[...]

فارغ ز دار و گیر جهان خراب باش

مردانه ترک کام بگو،کامیاب باش

این شعله های عاریتی نیست پایدار

چون لاله زآتش جگر خود کباب باش

خود را چو آفتاب نکردی به نور عشق

[...]

ای آفتاب بنده این خاک و آب باش

وانگه ب آسمان ابد آفتاب باش

با گرد شهسوار قدم هم رکاب باش

از ذره گان شمس ولایت م آب باش

سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش

روشن ضمیر خویش کن و آفتاب باش

خواهی بقاف قرب رسی از تمام خلق

سیمرغ وار در پس قاف حجاب باش

تا کی روی بمدرسه از بهر قیل و قال

[...]