×
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۷۱
کی بود خاک صنم با خون ما آمیخته
خوش بود این جسمها با جانها آمیخته
این صدفهای دل ما با چنین درد فراق
با گهرهای صفای باوفا آمیخته
روز و شب با هم نشسته آب و آتش هم قرین
[...]
۲۰ بیت