×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۳۰
پیش قد تو سهی سرو ز پا افتاده
گل ز شرم رخت ای جان به حیا افتاده
قد همچون الفت راست بگویم سرویست
سایهاش بر لب جو بر سر ما افتاده
مهر ما بر رخ چون ماه تو امروزی نیست
[...]
۸ بیت