یا باسق القد کم فارقت مر تحلا

قدا کقدک میالا و میاسا

کم قد هجرت و نار القلب موقدة

ناسا و کأسا و اخوانا و جلاسا

و عطلتنی خطوب الدهر معرضه

[...]

معلوم من نشد که سپهرش چه عشوه دارد؟

وز گردش زمان بکدامین زمین فتاد؟

بر وی جهان جابر غدار ظلم کرد؟

یا اختر مساعد میمونش داد داد؟

پازهر همان خورد که نوش او خوردست

و اقداح می وصال دوش او خوردست

بکسار نبید چند با ما

بنشین و دمی بخند با ما

بنگر که چه کرد از تعدی

دور فلک بلند با ما

از نیش و سرو چه کرد ناگه

[...]

سفر را چند پر خطر باشد

خطر مرد در سفر باشد

قیمت و رونق و بها نارد

آن گهرها که در مقر باشد

زر بگشتن رواج دارد و قدر

[...]

من حکایات برد لیلتها

خمدت الشتاء مقلوبة

قد هممنا بشربها فاذا

جمدت فی الاناء مشروبة

نتوان خورد اندرین موسم

با حریفان دگر شراب و کباب

زانکه از فرط قوت سرما

خامد و جامد است آتش و آب

چرخ و زمین ز برف و ز یخ کرد برگ و ساز

در پوش پوستین که دی آمد ز در فراز

بس مومن بهشتی کز خوف رنج دی

خواهد که در میان جهنم شود دراز

هست از کمال شدت سرما در آبگیر

[...]

معلوم من نشد که جوان تا کجا دوید؟

در جام وی چه کرد جهان، زهر یا نبید؟

در آفتاب بادیه محنت اوفتاد

یا در حریم سایه دولت بیارمید؟

ای اهل علم عقل ازین داوری بریست

بر حکم کردگار جهان این چه داوریست

معلوم نیست نزد شما کاین نذیر مرگ

اندر میان خلق چو طاف هر دریست

هر سر نهاده ای که درین خاک تیره هست

[...]

هنوز برگ گل عارض ارغوانی بود

هنوز صاف قدح آب زندگانی بود

هنوز باغ حیات و هنوز راغ وجود

در ابتدای دم دولت جوانی بود

این چه بانگ و خروش و آه قوی است؟

بر کسی کو امام یا علوی است

آنچه امروز حادث است از مرگ

در سرای کهن نه رسم نوی است

زانکه در کاس لامحال اجل

[...]

فقلت للنفس سیری فی دجی الغسق

الی انقراض الدجی من اول الفلق

و الاض توطا بالاقدام من کسل

والریح یفتح منها کل منفلق

درین عزا و مصیبت چه جای خرسندیست؟

سکون عقل درین ره نه از خردمندیست

عزا و ماتم این پیشوای اهل ورع

برون ز رتبت مقدار و چونی و چندیست

مبند دل بعروس جهان تو از شهوت

[...]

معلوم من نشد که بر آن پیر خوشزبان

ناگه چه کرد بی سبب از ناخوشی جهان؟

اندر کدام خطه شد از چرخ درون نگون

و اندر کدام خاک شد از بخت بد نهان؟

در تربتش پدید، امارات فرخی

اهل بهشت گشته ازومرد دوزخی

پیراسته چو طره ترکان خرگهی

آراسته چو عارض خوبان خلخی

چیست آن معشوقه ای کورانه خاص است و نه عام؟

با حریفان سربسر یکسان بود در ابتسام

گاه در تیمار یار و گاه در دیدار خود

خوش همی خندد مقیم وزار می گرید مدام

در پناه وصل او یکرنگ باشد روز و شب

[...]

آن چسیت چورخساره عشاق مذهب؟

مجلس بوی آراسته و بزم مرتب

تابنده چو ما هست و درخشنده چو خورشید

رخشنده چو برق است و نماینده چو کوکب

روح است گه نازش و سرمایه او چشم

[...]

ای آفتاب طلعت تو مشتری محل

امروز مر تراست در آفاق عقد و حل

که بسترت ز آتش و گه چادرت ز آب

گه خازنت زمین و گهی مادرت جبل

روی تو روز تیره من کرد پر ز نور

[...]