اطراف عارضی که چو بر غراب بود

از جور دور چرخ چو اطراف باز شد

و آن جامه ای که تبتی او را طراز بود

از دست روزگار رباحی طراز شد

و آن خسرو شباب که با برگ و ساز بود

[...]

از کوی عقل بگذر و دیوانگی گزین

با صورت حماقت هم خانگی گزین

خواهی که آشنا نشوی با هزار غم

از هرچه عقل گوید بیگانگی گزین

خواهی که رنج بینی در بخردی گریز

[...]

عیبی است در مشیب بعالم درون بزرگ

عیشی است در شباب بگیتی درون عظیم

خود آنزمان کجاست که تن را و عیش را

سستی نبود همدم و پیری نبد ندیم

عهدی که میفشاند درخت صبی ثمر

[...]

یا غلة الشوق فی اثناء اغلالی

لا ترخصینی فمثلی یشتری غالی

هذا الغلو الی کم فی احتساء دمی

و اننی فی هواکم عاشق غالی

خرسندم اگر سال بسالت بینم

در عمر اگر شبی خیالت بینم

تا عشق ز عقل داد بیگانگیم

من عاشق خاک کوی دیوانگیم

زان روی که با شوق تو خو کردستم

چون فاخته با طوق تو خو کردستم

چون باده بفرمان تو نوشیم ز صد بحر

در مجلس ما جرعه یک جام نیاید

در آب تو غرقه شده جز سوخته نبود

در آتش تو سوخته جز خام نیاید

و آنروز که خواننده تو باشی همه دنیا

[...]

تا دهر پیر و چرخ حرونش کجا کشید؟

و احداث دهر و بخت نگونش کجا کشید؟

بختش کجا فکند و سپهرش کجا ببرد؟

عشقش کجا رسید و جنونش کجا کشید؟

گر چو ناهید وگر چو پروین اند

از در ذم و اهل نفرین اند

سبب جنگ و ننگ و آزارند

علت رنج و خرج و کاوین اند

ناسی عقد و ناقض عقداند

[...]

برخاک زمین نگار میدیدم

در بهمن و دی بهار می دیدم

وز عکس رخ بتان تاتاری

صد گلشن و لاله زار می دیدم

بر فرق عذار هر سهی سروی

[...]

همه سیمین بر و زرین سواران

پری رویان و پروین گوشواران

زلبهای چو بسد در فروشان

ز گیسوهای مشکین مشکباران

بگاه عشرت و بوس و تماشا

[...]

همه نوشین لبان تلخ جواب

همه بی آهوان آهو چشم

زلف و رخسارشان چو مشک و چو گل

ساعد و ساقشان چو سیم و چویشم

بدرشان بیخسوف اندر شعر

[...]

لاله شان در بنفشه گشته نهان

لعل شان در شکر بمانده دفین

دل ربایان بروز مجلس و بزم

جان ستانان بوقت کوشش و کین

گشته پر گل ز شخصشان بستر

[...]

معلوم نشد که بر آن پیروآنجوان

گردون کارساز چسان کرد در جهان؟

با هر دو تن چه کرد فلک عدل یا ستم؟

مر هر دو را چه داد جهان سود یا زیان؟

در حضر چون عنا کشیم همی

رخت سوی سبا کشیم همی

پای ازین منزل خراب و هوان

بر زمین هوی کشیم همی

وز فضای قضا زمام مراد

[...]

سفر چو جوئی همچون نجوم یاران جو

وحید و مفرد و تنها هلال وار مرو

نخست یار بدست آر پس برون نه پای

یگانه پوی مباش و خیال وار مرو

پازهر همان خورد که نوش او خوردست

و اقداح می وصال دوش او خوردست

یا باسق القد کم فارقت مر تحلا

قدا کقدک میالا و میاسا

کم قد هجرت و نار القلب موقدة

ناسا و کأسا و اخوانا و جلاسا

و عطلتنی خطوب الدهر معرضه

[...]

زهی عالی درختی کز بلندی

سزد گردون گردان پایه تو

بسی خورشید و ماه و ابر بوده

بباغ اندر رقیب و دایه تو

چه باشد گر غریبی مستمندی

[...]