چشمی که ترا دید شد از درد معافا

جانی که ترا یافت شد از مرگ مسلم

قضی اللَّه امرا و جف القلم

و فیما قضی ربنا ما ظلم‌

مرد باید که بوی تاند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست‌

بی تو ای آرام جانم زندگانی چون کنم

چون نباشی در کنارم شادمانی چون کنم‌

چه باشد گر خوری یک سال تیمار

چو بینی دوست را یک روز دیدار

آن هاتف سخن در گرفت و گفت:

انا قتلت ذا الفجور مسعرا

انّی عبد اللَّه و ابن الهیعرا

و عاند الحق و قال منکرا

قتلته لما طغی و استکبرا

[...]