یا دوست دشمنند یا دشمن دوست

از دست رها مکن چو من دامن دوست

پرهیز نما ز دوستانی که ز جهل

گر خوار شوی چو خار در گلشن دوست

آن عهد که بسته شد میان من و دوست

بشکسته شد از فتنه اهریمن و دوست

دانستم از اول که در این کار آخر

انگشت نما شوم بر دشمن و دوست

چون مرکز ثقل ما به جز مجلس نیست

آنذکس که به مجلس نبود خاضع کیست

بر ملت اگر وکیل تحمیل شود

پس فایده حکومت ملی چیست

این فقر و فنا برای ما مایل کیست

وز خواری ما بهر غنی حاصل چیست

گر عقده آز اغنیا آسان شد

دانی که علاج فقرا مشکل نیست

این زمزمه های شوم را قائل کیست

واین نغمه ناپسند را حاصل چیست

در گفتن حرف حق اثر هست اما

گوینده چو با اراده باطل نیست

ای کاهن خودپرست، معبود تو کیست

وی خائن شوم پست، مقصود تو کیست

با ناز ایاز جلوه منما کاین مرد

هر چند که احمد است محمود تو نیست

با مشت و لگد معنی امنیت چیست؟

با نفی بلد ناجی امنیت کیست؟

با زور مرا مگو که امنیت هست

با ناله ز من شنو که امنیت نیست!

با آنکه غنی خزانه دولت نیست

با آنکه به فقر می کند ملت زیست

از چیست حقوق وکلا قمچی کش

یکدفعه دو اسبه آید از صد به دویست

آنکس که ز راه جور شد شادان کیست

ور هست یقین زدوده انسان نیست

گر عاطفه نیست امتیاز بشری

پس فرق میان آدم و حیوان چیست

این زمزمه ها غیر مستحسن چیست

وین قطع مذاکرات بنیان کن چیست

گر دوست کند جفا و دشمن هم جور

پس فرق میان دوست با دشمن چیست

ای داد که شیوه من و دل زاریست

فریاد که پیشه تو دل آزاریست

ایجاد وزیر و قاضی و شحنه شهر

شه داند و من که بهر مردم داریست

در دیده ما فقر و غنا هر دو یکیست

در مسلک ما شاه و گدا هر دو یکیست

در کشتی بشکسته طوفانی ما

دردا که خدا و ناخدا هر دو یکیست

ای داد که راه نفسی پیدا نیست

راه نفسی بهر کسی پیدا نیست

شهریست پر از ناله و فریاد و فغان

فریاد که فریادرسی پیدا نیست

دردا که دوای دل به جز حسرت نیست

حسرت بحساب قلت و کثرت نیست

گیرم که شود مجلس پنجم هم بد

بدتر ز فساد دوره فترت نیست

در دهر کسی چو ما بدین ذلت نیست

وین ذلت بی کرانه بیعلت نیست

دولت ز که جلب نفع سرمایه کند

وقتی که ز فقر نامی از ملت نیست

در مسلک ما که عزت و ذلت نیست

سلطان و فقیر و کثرت و قلت نیست

هر کس که به دست خویشتن کار نکرد

صالح به نمایندگی ملت نیست

درد هر چو ما کسی بدین ذلت نیست

وین ذلت لایزال بیعلت نیست

هست از طرف ملت بی علم قصور

تقصیر همین ز جانب دولت نیست

هرچند که سیل آرزو را سد نیست

هرچند توقع بشر را حد نیست

با کم غرضی اگر کنی خوب نظر

کابینه امروزی ما پر بد نیست

ای آنکه تو را گفته ما باور نیست

ور هست ز جبن قدرت کیفر نیست

با منطق و مدرک بشنو ناله ما

گر گوش رئیس‌الوزرایی کر نیست

جز ایزد پاک حاکم عادل نیست

جز موجد خاک، قاضی قابل نیست

یکبار توان قاتل صد تن را کشت

زآنرو که مجازات بشر کامل نیست