ای منظر تو نظاره‌گاه همگان

پیش تو درافتاده راه همگان

ای زهره شهرها و ماه همگان

حسن تو ببرد آب و جاه همگان‌

آن را که بلطف خویش حق بگزیند

بر باطن او گرد جفا ننشیند

نیک و بد اغیار ز دل بر چیند

در هر چه کند نظاره حق بیند

ای ماه برآمدی و تابان گشتی

گرد فلک خویش خرامان گشتی

چون دانستی برابر جان گشتی

ناگاه فرو شدی و پنهان گشتی.

هر مرحله‌ای که بود راهی کردیم

وز آتش دل آتشگاهی کردیم‌

در هر چیز بتا! نگاهی کردیم

دیدیم در آن نقش تو آهی کردیم.