نازکْ بدِنِهْ مه دوسْ، نباته لُوئه

طوطی سخنْ، هر نکته، حیاتِ اُوئه

ته یاسهْ منه روشنه روزْ سییوئه

ناصبر و قرار وُ آروم وُ نا خُوئهْ

چکّهْ چکّهْ زلفِ عرقْ یا گلوئهْ؟

[...]

لام و جیم و کاف رهْ مُشتری بسیارهْ

کیجا سَرْگردُونْ بَکردی تهْ اِمارهْ

یعقوب‌صفت دیدْگونْ منهْ خینْ‌وارهْ

مرهْ یُوسفِ پیراهَنْ یادْگارهْ

حسن و حسین، هر دْ عَرْشِ گوش‌وارهْ

[...]

امیر گنه: عاشقمه یکی کیجاره

کمون برفه و مسّه چشِ دْ تاره

حوری‌روش و نازمجش، ماه تا، ره

نمیرمه تنه یاسه عجایب کاره!

صد سال جبرییل سَیْر بکرد بو دْ نیارهْ

[...]

اونوختْ که خدا بنا کرده دنیاره

اوّلْ وی بساته آدمُ و حوّا ره

عرش و کرسی و لوح و پروینْ ستاره،

هرگزْ ندیمه ته صورتْ آدمزاره

محمّد که وی رونق هدا دنیاره

[...]

وَرْفِ لَختهْ وارنه، دوستْ گته ویهاره

ای ورفِ سَرِ جا، همه جا دیاره

هر جا مشکه روش نیشته، عطّار بی‌کاره

مه وَرْ وَلگهْ ریز و تنه وَرْ ویهاره

مه تن بسوته، دلْ ز غمْ مه پر باره

[...]

شیرین غمزه دوست سر کو خجیره

با وی همزبونی، روبرو خجیره

هزار جیم و دالْ، حلقه‌ی مو خجیره

دَ چی عنبرین پلّه، به رو خجیره

به دور قمرْ، زنجیرِ مو خجیره

[...]

بنیادِ سخنْ، نوم خدا خجیره

نگارنده‌یِ ارض و سما خجیره

نُومِ مصطفی و مُرتضیٰ خجیره

دوازده امامْ، آل عبا خجیره

یا خضرِ نبی، ته مه‌لقا خجیره

[...]

امیر گنه که پایِ چنار خجیره

آوازِ قرآنْ، نومِ جبّارْ خجیره

چَهْ چَهِ بلبلْ، خویِ نپار خجیره

آوازِ قرآنْ، شام و نهارْ خجیره

نمازْ بَکردِنْ روزه‌دارْ خجیره

[...]

سُورهْ جارْ، تنه وارنگِ بُو خجیره

ته غنچهْ دهونِ گفت‌وگو خجیره

تنها نه همینْ ته خُلق و خُو خجیره،

نه سر تا به پا، مه چشمِ سو، خجیره

مشتری سؤالْ، تاقِ ابرو خجیره

[...]

پرْچینْ بدیمه قُبّه گِل ریحون‌ره

هَشتْ خالهْ نرگسْ‌ره داشْتمهْ اَرمُونْ ره

نکن بی‌رحمی و نئو«نا» امیرره

دْ خشْ تمنّا دارمه، هاده که دیره

فلک ره بَوینْ گردش چه جور و جیرهْ

[...]

خین شَمّهْ به شه دیده، مثال جوره

رنگْ کنّهْ، گِل و سَنگِ سواده کوره

یا که شاهِ خوبون ایرون و توره

امیر کشته‌یِ دوسّهْ کمونْ هر سوره

لو شکّره یا شربته یا طهوره؟

[...]

تشْ دکَتْ منهْ دلْ صفتِ تَنُوره

سُوزمهْ کُشتهْ آسا که خَط دارْنه، بُوره

کَیْ بُو بَوینمْ دوستْ که پریهْ، حوره

داغ، لخت وُ زمینْ سخت و سمٰا پرْ دوره

پیغوم بَورْ به مه دوستْکه ماه و هوره:

[...]

قرصِ مَه و کانِ صَدفْ یا بلوره؟

پَؤی وَچهْ، آهویِ مَسْتْ یا که حوره؟

یا شَمع طرازِ تَجَلّیِ طوره

یا چشمه‌ی خورشید که سراسر نوره

بدن قاقم وسوسنه یا سموره

[...]

بدیمه اَمرُو مَسّهْ چشْ، چیره حوره

ندیمه هلاشهْ زندگی قصوره

صدف بئیتهْ شه شربت طهوره

برُو بَوینمْ ته زندگی چی جوره

دوستْ مشکْ و گلوْ شه کَمنْ ره بَشُوره

[...]

امیر گنه: مه یارْ مُحکَمْ بی قصوره

خودْ حوره، ونه منزلْ وجا به نُوره

امرو بنواختْ بیمه، شه ماهِ نوره

عاج دیمِ سَرْ هشْنّیهْ شه موره

منْ بهشْتمهْ شه خور و مونگ نوره

[...]

بسی دلْ بَورْدْ ته چشمِ جادوُونهْ

یَغْما کنّهْ ته مَسّهْ چشمُونْ ترکونه

امرو بنواختْ بیمه، شه ماهِ نوره

عاج دیمِ سَرْ هشْنّیهْ شه موره

منْ بهشْتمهْ شه خور و مونگ نوره

[...]

سَرخِه گلْ، غنچه‌ی تازه، خاله

به دورِ قَمرْ، خَطْ عنبرینِ ماله

خراجِ یَمنْ تارِ هَر مُویِ خاله

دلْ مثلِ هَمونْ باغِ گلِ سرخْ آلهْ

تیرْ زَنهْ مرهْ تازهْ نرگسْ دْ خاله

[...]

مه دوستْ به خجیری، بَدرهْ یا هلٰاله؟

یا رُوشنهْ خورْتیجهْ که بی زوالهْ؟

مرهْ به تنهْ پیشْ یکْ اَندی سُو آلهْ

دُوستِ مهرهْ‌ورزی کُفرهْ یا حلالهْ؟

هَرْ دلْ که دوستِ عشقْ دَنیه مرْدالهْ

[...]

امیر گنه: مه دوستْ بدرهْ یا هلاله؟

یا سَرچشمه‌ی اُونهْ که بی‌زوالهْ؟

ته مشکینه می‌که عنبرینه خاله،

هَرْ حَلقهْ هزارْ جیم وُ هزارونْ داله

اُونْ تنه دیمْ دَرهْ، اُونْ چی مٰالهْ؟

[...]

چی فتنوئه باته دْ نرگسْ انگیتهْ

تنه دْ بلا با مَرْدمونْ دَپیتهْ

ته چاچی‌کَمونْ، هَرْ دْگوشه بَئیتهْ

پشتهْ پشتهْ کشتهْ هَرْ گوشهْ بَریتهْ

مَردمْ گننهْ مره که وی «دَویتهْ»

[...]