با آنکه غنی خزانه دولت نیست

با آنکه به فقر می کند ملت زیست

از چیست حقوق وکلا قمچی کش

یکدفعه دو اسبه آید از صد به دویست

آنکس که ز راه جور شد شادان کیست

ور هست یقین زدوده انسان نیست

گر عاطفه نیست امتیاز بشری

پس فرق میان آدم و حیوان چیست

این زمزمه ها غیر مستحسن چیست

وین قطع مذاکرات بنیان کن چیست

گر دوست کند جفا و دشمن هم جور

پس فرق میان دوست با دشمن چیست

ای داد که شیوه من و دل زاریست

فریاد که پیشه تو دل آزاریست

ایجاد وزیر و قاضی و شحنه شهر

شه داند و من که بهر مردم داریست

در دیده ما فقر و غنا هر دو یکیست

در مسلک ما شاه و گدا هر دو یکیست

در کشتی بشکسته طوفانی ما

دردا که خدا و ناخدا هر دو یکیست

ای داد که راه نفسی پیدا نیست

راه نفسی بهر کسی پیدا نیست

شهریست پر از ناله و فریاد و فغان

فریاد که فریادرسی پیدا نیست

دردا که دوای دل به جز حسرت نیست

حسرت بحساب قلت و کثرت نیست

گیرم که شود مجلس پنجم هم بد

بدتر ز فساد دوره فترت نیست

در دهر کسی چو ما بدین ذلت نیست

وین ذلت بی کرانه بیعلت نیست

دولت ز که جلب نفع سرمایه کند

وقتی که ز فقر نامی از ملت نیست

در مسلک ما که عزت و ذلت نیست

سلطان و فقیر و کثرت و قلت نیست

هر کس که به دست خویشتن کار نکرد

صالح به نمایندگی ملت نیست

درد هر چو ما کسی بدین ذلت نیست

وین ذلت لایزال بیعلت نیست

هست از طرف ملت بی علم قصور

تقصیر همین ز جانب دولت نیست

هرچند که سیل آرزو را سد نیست

هرچند توقع بشر را حد نیست

با کم غرضی اگر کنی خوب نظر

کابینه امروزی ما پر بد نیست

ای آنکه تو را گفته ما باور نیست

ور هست ز جبن قدرت کیفر نیست

با منطق و مدرک بشنو ناله ما

گر گوش رئیس‌الوزرایی کر نیست

جز ایزد پاک حاکم عادل نیست

جز موجد خاک، قاضی قابل نیست

یکبار توان قاتل صد تن را کشت

زآنرو که مجازات بشر کامل نیست

از رأی خران دلم دمی بی‌غم نیست

وز رأی فروش جان من خرم نیست

بل این وکلای مجلس پنجم در وزن

از مجلس تاریخی چارم کم نیست

در غمکده ای که شادیش جز غم نیست

تنها نه همین خاطر ما خرم نیست

بر هر که نظر کنی گرفتار غم است

گویا دل شاد در همه عالم نیست

هرگز دل ما غمین ز بیش و کم نیست

گر بیش و اگر کم دل ما را غم نیست

اسباب حیات نیست غیر از یکدم

آن نیز دمی باشد و دیگر دم نیست

باغی که در آن آب و هوا روشن نیست

هرگز گل یکرنگ در آن گلشن نیست

هر دوست که راست گوی و یکرو نبود

در عالم دوستی کم از دشمن نیست

آن سلسله را که جز خطا باطن نیست

کس نیست که بر خطایشان طائن نیست

روزی به وثوق شاد و گاهی به قوام

القصه که این طایفه بی خائن نیست

هر چند که انقلاب را قاعده نیست

در آتش و خون برای کس مائده نیست

اما دول قوی چو در جنگ شوند

بهر ملل ضعیف بیفایده نیست

در کشور ما که دزد را واهمه نیست

جز گرگ شبان برای مشتی رمه نیست

آنجا که مضار هست بهر همه است

وانجا که منافع است مال همه نیست