گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۴

 

گنجت باید به رنج خو باید کرد

جان وقف بلای عشق او باید کرد

در پنجهٔ شیر اوفتادن به ازانک

با او نفسی پنجه فرو باید کرد

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۵

 

دل در طلبش بجان گرفتار آمد

جان نیز چو شمع عاشق زار آمد

کس ره نبرد بدو که آن ماه دو کون

آن لحظه نهان شد که پدیدار آمد

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۶

 

چون نیست دلم را جز ازو دلجویی

سرگشته شدم گردِ جهان چون گویی

چه غصّه بدین رسد که از ملکِ دو کون

او رادارم وزو ندارم بویی

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۷

 

کو کس که چو بوده گشت نابوده نشد

وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده نشد

بس کس که خیال چرخ پیمود و بسی

تا جمله فرو شدند و فرسوده نشد

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۸

 

ای دل چو حجاب و پرده در کار بسی است

خون خورکه درین حجاب خون خوار بسی است

چون در ره او خرقه و زنار بسی است

از دیده نهان است که اغیار بسی است

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۳۹

 

همچون شمعی چند گدازم چکنم

سیماب شدم تیز چه تازم چکنم

ای بس که ز ذرّه ذرّه، جُستم عمریش

میباز نیابمش چه سازم چکنم

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۰

 

درداکه قرار از دل سرمستم رفت

خون شد دلم و امید پیوستم رفت

بر بوی وصال او نشستم عمری

او دست نداد و جمله از دستم رفت

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۱

 

گفتم: جانا هیچ کسی جانان یافت

یا در همه عمر آن چه همی جست آن یافت

گفت: از پس صدهزار قرن ای عاقل

بس زود بود هنوز گر بتوان یافت

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۲

 

ای دل به امید هم نفس چند روی

تو هیچ نیی درین هوس چند روی

او خورشیدست از آسمان میتابد

تو سایهٔ بر زمین سپس چند روی

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۳

 

چون وصل نیامد به کسی اولیتر

بی همنفسی هر نفسی اولیتر

چون نیست به وصل او رسیدن ممکن

در هجر گریختن بسی اولیتر

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۴

 

این گنبد خاکستری پر اخگر

گه در خونم کشید و گه خاکستر

از غصهٔ آن کزو نمییافت خبر

از سر میشد به پای و از پای به سر

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۵

 

ای بس که ز شوق چرخ دوّار بگشت

سرگشته شب و روز چو پرگار بگشت

آن گشتن او چه سود چون پیوسته

بر یک جایست اگرچه بسیار بگشت

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۶

 

هم عقل طلسم جسم و جان باز نیافت

هم گنج زمین و آسمان باز نیافت

خورشید هزار قرن بر پهلو گشت

یک ذرّه سراپای جهان باز نیافت

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۷

 

جانا رخ چون تویی به حس نتوان دید

زر چون بینم به حس که مس نتوان دید

وصل تو به دو دست تهی نتوان یافت

روی تو به دو چشم نجس نتوان دید

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۸

 

چون باد همی نیاید از سوی تو بر

کی چشم افتد به پرتو روی تو بر

چون مینرسد دست به یک موی تو بر

آن به که دهم جان به سر کوی تو بر

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۴۹

 

جان نتواند هیچ سزاوار تو گشت

دل نتواند محرم دیدار تو گشت

ای بر شده بس بلند! کس نتواند

در گرد سراپردهٔ اسرار تو گشت

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۵۰

 

آواز به عشق در جهان خواهم داد

پس شرحِ رُخِ تو بیزبان خواهم داد

چون زَهره ندارم که به روی تو رسم

بر پای تو سر نهاده جان خواهم داد

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۵۱

 

گر در طلبت ز روی تو مانم باز

در کوی تو تن فرودهم در تک و تاز

گر دست طلب به وصل رویت نرسد

سر بر پایت بسر برم عمر دراز

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۵۲

 

هر کو گهر وصل تو در خواهد خواست

اول قدم از دو کون بر باید خاست

صد دریا موج میزند از غم این

این کار، به اشکی دو، کجا آید راست

عطار
 

عطار » مختارنامه » باب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد » شمارهٔ ۵۳

 

هرگه که من از وصل تو بابی شنوم

شب خوش بادم که یاد خوابی شنوم

چو گنگ شوم با تو حدیثی گویم

چون کر گردم از تو جوابی شنوم

عطار
 
 
۱
۱۱۱۰
۱۱۱۱
۱۱۱۲
۱۱۱۳
۱۱۱۴
۶۵۱۳